Hij werd in 1808 lid van de Hoge Vierschaar van stad en Meierij, in 1809 chef politie op het ministerie van justitie en ereburger van Amsterdam. Borret werd benoemd tot rechter-plaatsvervanger in ’s-Hertogenbosch. In 1814 werd hij lid van het college van Gedeputeerde Staten van Noord-Brabant.

In 1814 stemde hij als lid van de Vergadering van Notabelen tegen de ontwerp-Grondwet van 1814. In 1815 was hij buitengewoon lid van de dubbele Staten-Generaal der Verenigde Nederlanden (8-19 augustus 1815) voor de goedkeuring van de grondwet van 1815. Hij bedankte voor de functie van gouverneur-generaal van Nederlands-Indië wegens familieomstandigheden en om politieke redenen.

In 1821 werd Borretlid van de Raad van State. In 1825 wilde de regering hem benoemen tot Gouverneur-Generaal van Nederlands Oost-Indië, maar Borret bedankte. In 1842 werd hij gouverneur van de provincie Noord-Brabant. Hij bleef tot 1856 in functie. In die tijd nam hij het bestuur van de provincie Limburg over tot deze provincie in 1842 bij Nederland werd gevoegd. Hij was de vader van mr.Eduard Borret, minister van justitie.